TEMA: TRAJTIMI I NJE DILEME MORALE SIPAS DISA TEORIVE NE ETIKE
Dilemë morale
Unë,
si punëdhenëse kërkoj një vend pune në kompaninë time, pasi më nevojitet
domosdoshmërisht një menaxher. Kandidatët për punë i shin të shumtë, por vetëm
njëra nga i ntervistat më bëri më shumë përshtypje dhe vendosa t’a rishikoj përsëri me mendimin se ai person është i afte për vendin e ofruar. Por, i sha në dileme
se me cfarë reagimesh do përballesha unë dhe më pas i punesuari, pasi i shte homoseksual. Cfarë qëndrimi
duhet të mbaj unë në këtë rast?
1-Dilema i me morale e trajtuar sipas
kendveshtrimit te subjektivizmit ne etike.
Kjo
teori është me pikëpamje liberale, pasi opinionet tona morale bazohen në
ndjenjat tona dhe në asgjë më tepër. Sipas kësaj teorie nuk egziston aspak e
mira apo e keqja “objektive”. Unë kam dëgjuar shumë për homoseksualitetin dhe
reagimet negative me të cilat ndeshen ata, për paragjykimet që u bëhen etj, dhe
jam në dilemë nëse duhet t’a punësoj apo jo. Nga ana tjetër, jam shumë e vetëdijshme
se ata meritojnë të trajtohen në mënyrë të barabartë me të tjerët, përfshirë këtu
edhe të drejtën për të punuar. Sipas kësaj teorie, cfarëdo vendimi të marr unë,
për t’a punësuar apo jo, nuk mund të quhet as i drejtë, e as i gabuar, pasi veprimi që unë kam marrë është në
bazë të ndjenjave të mia e asgjë tjetër. Prirja e tyre seksuale është
individuale dhe përderisa nuk cënon të drejtat e personave të tjerë, s’ka pse të
jetë problem në zgjedhjen time ose të jetë një veprim i pamoralshëm dhe i
gabuar.
2-Dilema ime morale e trajtuar sipas
qasjes utilitariste.
Veprimet,
sipas qasjes utilitariste, duhet t’i gjykojmë si të mira ose si të këqia në varësi
të faktit nëse shkaktojnë lumturi apo fatkeqësi. . Cfarë qëndrimi duhet të mbaj
unë në këtë rast? Kjo është dilema i me. Keshtu që solla ndermend disa nga
principet dhe kuptova se i i nteresuari
për pune kishte plotësuar principin e ndershmërisë, jo se homoseksualiteti është
dicka morale, por sepse ai tregoi të vërtetën e tij; e dyta, ai është në
rregull me principin e autonomisë, duke qënë i lirë në zgjedhjet e tij, qofshin ato dhe
seksuale. Në këtë rast, vendosa të jem
dhe une e ndershme me të, duke ndjekur principin e barazisë ose drejtësisë. Nëse
unë do ndikohesha nga ajo pjesë e popullsisë që është kundra homoseksualëve, unë
do shkelja të drejtën e tyre për punësim dhe kjo do revoltonte jo vetëm ata,
por dhe ata që ecin sipas principit që vendosa te ndjek dhe unë. Sipas kësaj
teorie, unë duhet të bëj zgjedhjen e cila shkakton më shumë lumturi dhe përderisa
punësimi i një homoseksuali nuk shkakton
të kundërten, i bie që ta punësoj. Kështu
që nuk dua të jem një shkelëse e të drejtave të askujt, por një mbështetëse e
tyre.
Imperativi
kategorik e vë theksin se ne duhet të veprojmë vetëm sipas asaj maksime që duam
që të bëhet ligj universal. Tek mendoj të bëj cfarëdo lloj veprimi të caktuar,
duhet të shtroj pyetjen se cilën rregull do jem duke ndjekur nëse do t’a bëj atë
veprim. Pastaj shtroj pyetjen nëse dua që ajo rregull të ndiqet nga të gjithë
njerëzit e në të gjitha kohët? Në këtë rast unë shtrova pyetjen, se a meritojnë
të kenë të njejtat të drejta si të heteroseksualëve edhe homoseksualët? A është
e drejtë që ata të paragjykohen në varësi të zgjedhjeve të tyre seksuale? Përderisa
unë dua që të ketë barazi në botë dhe që të gjithë njerëzve t’u respektohet e
drejta e tyre, unë vendosa që t’a punësoj të i nteresuarin për punë edhe pse ai
është homoseksual.
