MBIERMRI
Mbiemër quhet ajo pjesë e ndryshueshme e ligjeratës që emërton një tipa, cilësi të një frymori a të një sendi. Ai përshtatet me emrin që cilëson në gjini, numër
e rasë. Mbiemri i ka kategoritë gramatikore, të gjinise, tё numrit e, të rasës
të varura nga ato te emrit që cilëson.
Ndryshe nga emri, mbiemri
ndryshon formën dhe sipas gjinisë
(d.m.th. e re është një formë e, i ri dhe jo një fjalë e re).
Veçori
kryesore strukturore e gramatikore
të mbiemrit janë ndarja e tyre në të nyjshme e të panyjshme,
si edhe emёrzimi. Veç kësaj, mbiemri ka edhe një kategori karakteristike, atë
të shkallës, të cilën emri nuk e ka.
Mbiemri në fjali përdoret në
funksionin e përcaktorit kallëzuesor të
kryefjalës e të kundrinorit. (Agimi u kthye i
gëzuar. E duam Shqirërinë të lulëzuar.)
Kategoritë gramatikore të
mbiemrave
Siç e thamë edhe më parë, mbiemrat, në dallim nga emrat, ndryshojnë
edhe sipas gjinisё, d.m.th. ndërsa çdo
emër ka një gjini të vetme, mbiemri,
duke u pёrshtatur me emra gjinish tё ndryshme, ka gjithmone dy gjini :
mashkulloren dhe femëroren. Gjinia asnjanëse tek mbiemrat sot po zhduket dhe
haset vetëm tek disa mbiemra të nyjshëm
në bashkëvajtje me disa emra asnjanës prej mbiemёrave ose prej pjesorë
të nyjëzuar : të ftohtë –t , të
qeshur – it etj. Këta mbiemra në
këtë gjini marrin gjithmonë nyjën të:
ka të qeshur të këndshme përveçse
në rasën emërore e kallëzore nё bashkëvajtje
me emra të shquar, ku marrin e.
Trajta e gjinisë
mashkullore është trajta përfaqësuese e mbiemrit, prej të cilës formohet trajta
e gjinisë femerore sipas disa rregullave të caktuara që janë të ndryshme për të
dyja klasat e mbiemrit (të nyjshmit dhe të panyjshmit).
Formimi i gjinisë femërore të mbiemrave të nyjshëm - Mbiemrat e nyjshëm e formojnë gjininë
femërorë:
a)pjesa më e madhe e formojnë duke ndërruar vetёm
nyjën i të gjinisë mashkullore me e (i, e, paepur)
b)duke
ndryshuar i tёgjinisё mashkullore në e dhe duke marrë njëkohësisht mbaresёn femёrorizuese e . E formojnë kështu gjininë
femërore ata mbiemra, tema e të cilëve mbaron me (ë) -më, p.sh.: i
sotëm – e sotme; i fundëm
- e fundme. Ë - ja e prapashtesёs në gjininë femërore bie.
Këtu futen mbiemrat: i kuq-e kuq , i keq - e
keqe, i madh -e madh. Mbiemrat i
ri, i zi, i lig, i zoti, i pazoti ,i pashoq nuk futen në asnjë grup. Nё
gjininë femërore ata bëjnë përkatësisht e
re, e zezë, e ligë, e (pa)zonja, e pashoq.
Formimi i gjinisё femёrore tё mbiemrave tё panyjshёm – Kёta mbiemra e formojnё
gjininё femёrore: a) Duke i shtuar temёs sё gjinisё mashkullore mbaresёn e
femёrorizueses e. Nё kёtё mёnyrё e formojnё gjininё femёrore
shumica e mbiemrave tё panyjshёm, p.sh.: publicistik
– publicistike; zemёrgurё –
zemёrgure; shumёkombёsh,-e; vjeç ,-e.
b)
Duke ruajtur të pandryshuar formën e gjinisë mashkullore. E formojnë gjininë
femërore kështu të gjithë mbiemrat e
përbërё, që kanë si element të dytë një emër të gjinisë femërore ose një emër
të gjinisë mashkullore që tregon lëndë e që zakonisht nuk kanë shumës, p.sh.: flokëgështenjë, gojëmjaltë etj.
c)
Ashtu siç do të formohetё elementi i
dytë i mbiemrit të përbërë nga ky element është mbiemër: dritëshkurtër,
shpirtlig, -ë etj.
Kategoria e numrit
Mbiemri në gjuhën shqipe ka dy numra:
njëjësin dhe shumёsin. Edhe këtu
mbiemrat e të dy grupeve (të nyjshëm e të panyjshëm) e formojnë shumësin në
mёnyrё të ndryshme.
- Formimi
i shumës, të mbiemrave të nyjshëm të gjinisë
mashkullore. Këta mbiemra
e formojnë përgjithësisht shumësin duke
ndryshuar vetëm nyjën i me të, p.sh.: i majtë - të majtë; i djathtë - të djathtë; i pakёnaqur - të paknaqur etj. Bёjnë përjashtim mbiemrat, p.sh.: i keq, i lig, i madh, i vogel,
i ri, i zi që e bëjnë shumësin përkatës: të
këqij, të ligj, të mëdhenjë, të vegjël, të
rinjё, të zinjë etj.
- Formimi
i shumsitë të mbiemrit të pa nyjshëm të gjinisë mashkullore
1.Mbiemrat e panyjshëm qёnuk janë të përbërë, e formojnë shumёsin:
a) Ata që kanë theks fundor,
përveçse kur mbarojnë me –i të
theksuar me – (ë)s / -ues dhe
ata që janë formuar me konversion nga emrat marin mbaresën –ë: shtetëror-ë (kufij shtetërorë): absurd, -ë.
b) Mbiemrat e formuar me prapashtesёn -(ë) s/ues, mbiemrat e formuar me prapashtesёn – sh dhe mbiemrat që mbarojnë me –ë, p.sh.: (artikuj) informues; (fëmijë) pesëmuajsh; gegë, toskë;
(shqipëtarët) gegë, ruajnë temën e njëjsit.
c) Mbiemrat me –i të theksuar marrin mbaresën –nj, p.sh.: rrëmunjaxhi, nj.
d) Mbiemrat e formuar prej emrave me konversion e bëjnë shumësin siç
e bëjnë këta emra: shqipëtar,-ë; socialist,
-ë; demokrat,-ë; trim,-a.
2) Kur
janë fjalë të përbëra, mbiemrat e panyjshëm mashkullor e formojnë shumësin, p.sh.:
a) ashtu siç e formon elementi i dytë i tyre, kur përdoret më vete, kur
ky element është një mbiemër ose një emër në gjininë mashkullore: kuptimplot,-ë ; zemërluani
, -ë etj.
b)
pa e ndryshuar trajtën e njëjsit. Kjo ndodh kur kanë element të dytë një emër
femërorë një emër të gjinisë mashkullore që tregon lëndë e nuk ka shumës ose
një mbiemër të formuar me prapashtesën –sh
:mendjefemër; zemërçelik;
shumëngjyrësh.
c) duke marrë mbaresën –ë,
p.sh.:sylesh –syleshë; buzёgaz – buzёgazё.
Formimi i shumësit të mbiemrave të nyjshëm të gjinisë femërore. – Këta mbiemra e formojnë shumësin: a)mbiemrat që në njëjës mbarojnë me –e,
e ndryshojne nyjën e të njëjësit në të, p.sh.: (parti) e besueshme - të
besueshme . Përjashtim bëjnë e keqe
– të këqija, e madhe – të mëdha, e re – të reja, e ve – të veja. b)mbiemrat që nuk mbarojnë me –e
, përveç ndërrimit të e-së
me të, marrin edhe mbaresën-a: e qartë – të qarta, e mundur
– të mundura.
-Formimi
i shumësit të mbiemrave të panyjshëm të gjinisë femërore. - Ata mbiemra që nuk janë të përbërë ruajnë të
njëjtën formë si të njëjёsit, p.sh.: (
e re )intelektuale – të reja( intelektuale ), kur
mbarojnë me –e; kur dalin
me -ë,
e bëjnë shumësin me –a: p.sh.:
plakë – plaka, shushkë –
shushka etj.
Kur janë të përbërë këta mbiemra e
formojnë shumësin në këtë mënyrë: kur mbarojnë me –e, me një zanore të theksuar ose kur ka si element të dytë
një emër të gjinisë femërore mё -ë, ose një emër lënde të gjinisë
mashkullore që nuk ka shumës. Atëherë ata ruajnë të njëjtën trajtë në të dy
numrat: buzëgazë, syqershi, gojëmjaltë
etj.
(
Përjashtim bëjnë mbiemrat që kanë pjesë të dytë, i keq, i madh) që e formojnë shumësin sipas elementeve të
dytë serbomadhe ( retorike) serbormëdha. Në raste të tjera e formojnë shumësin
duke marrë mbaresën a: kuptimplot\ë –a.
Kategoria
e rasës
Zakonisht
mbiemri vendoset pas emrit qё pёrcakton, edhe para ose i veçuarprej tij, p.sh.: Të lira e të drejta u cilësuan
zgjedhjet nga organizmat ndërkombëtarë. Kur vendoset përpara emrit mbiemrat e
të dy llojeve (të nyjshëm, të panyjshëm ) lakohen, ndërsa pas emrit lakohet
vetëm mbiemri i nyjsh, i cili ndryshon vetёm nyjёn.
Mbiemёr i nyjshёm +
emёr (i pashquar)
Njёjёs Shumёs
Emёrore i thjeshtё
Emёrore. tё thjeshtё
Gjinore. i tё thjeshtit
Gjinore. i tё thjeshtёve
Dhanore. tё thjeshtit
Dhanore. i tё thjeshtёve
Rrjedhore. tё thjeshtit Rrjedhore. tё thjeshtёve
Kallzore. tё thjeshtin Kallzore. tё thjeshtё
Mbiemër
i nyjshëm ( i shquar ) + emër i (pashquar )
Në rasën kallëzore të njëjësit si edhe në rasën kallëzore të
shumësit në të dyja gjinitë, nyja e mbiemrit del nё dy trajta të dhe e. Trajta e
del kur mbiemri vjenë i pandërmjetshёm pas një emri të shquar. Në rastet e tjera , kur mbiemri vjen pas një emri të pashquar ose kur midis
tij (mbiemrit ) dhe emrit të shquarë
ndodhet një fjalë tjetër vendoset nyja të (anëtarësinё e thjeshtë e të ndryshёm)
Në mbiemrat e gjinisë femërore nyja del në dy
trajta sё dhe të, në rasat gjinore, dhanore e
rrjedhore njёjës. Së-ja del
kur mbiemri vjen pandërmjetshёm pas një
emri të shquar, pёrndryshe del të
–ja kur pas emrit të shquar vijnë dy përcaktorë, nyja e te dytit del me trajtёn
të: p.sh.: I gazetës së djeshme e të sotme. Mbiemërat e nyjshëm të
emërzuar në rasën gjinore, dhanore e rrjedhore dalin me nyjёn së kur janë të shquar, p.sh. : sё përditshmes; dhe të kur janë të pashquar, p.sh.:i një të përditshmje.
Kategoria e shkallës
Shkalla
e mbiemrit shpreh masën në të cilën shfaqet një cilësi e caktuar tek një send i
dhёnё. Këtë kategori e kanë vetëm ata mbiemëra që emërtojnë cilësi të
shkallëzueshme si: i madh, i vogël, i mire,
i keq, trim, i drejtë etj, dhe jo ata që emërtojnë cilësi të
pashkallezuara si, p.sh. : i sotëm,
i djeshëm, i hekurt, i plagosur, kombetar etj.
Mbiemri
ka tri shkallë: pohoren, krahasoren dhe sipëroren
Shkalla pohore emërton tiparin e një sendi pa e
krahasuar me tiparet e sendeve të tjera, p.sh.: Këto ishin zgjidhje mё të
drejta (të padrejta).
Shkalla
krahasore shërben për të krahasuar të njëjtën cilësi te sende të
ndryshme (Këto ishin zgjedhje më të drejta
(padrejta) se të kaluarat; ose cilësi të ndryshme të të njëjtit send, p.sh:(
Gazet janë më (shumë) të dobishme se
të dënshme.)
Shkalla krahasore ёshtë katër
llojesh:
a)
Mbiemri në shkallën krahasore të
barazisë shërben për të krahasuar dy sende ose dy cilësi që janë të së njëjtës
shkallë. Në këtë rastë para mbiemrit mund të vihet ndajfolja aq, kurse krahu i dytë i
krahasimit lidhet me lidhëzën nënrenditëse sa.
p.sh.: A ishte kjo e vështirë sa mendohej ?
b)
Mbiemri në shkallën krahasore të
siperisë relative tregon se cilësia te sendi i dhënë është në një shkallë më të
lartë se një send tjetër ose tek i njëjti send në rrethana të tjera. Para
mbiemrit vendoset pjesëza më ose shprehja shumë më, kurse gjymtyra e
dytë e krahasimit, nëse egziston, lidhet me lidhëz se, se sa, ng, psh.: Ai ishte më i bindur se ne. Tani
Shqipëria i dukej Vjollcës më e dashur dhe më e bukur se më parë.
c)
Mbiemri në shkallën krahasore të
siperisë absolute tregon se cilësia e një sendi qëndron në një shkallë më të
lartë se ajo e gjithë grupit ku ai bën pjesë, pra krahasohet pjesa me të tërën,
p.sh.: Ishte takimi më miqësor i këtyre
viteve. Pra, edhe kjo shkallë ndërtohet me më, ashtu si shkalla krahasore e siperisë relative , por
krahasimi këtu në se përdoret menjëherë pas foljes, vihet në trajtë të shquar, d.m.th.
përdoret gramatikisht I emёrzuar. Ai pёrdoret nё trajtё tё shquar edhe nёse
pёrdoret para emrit. Kur ndodhet menjëherë pas emrit, të dyja shkallët kanë të
njëjtën formë dhe dallohen vetëm nga kuptimi dhe nga mënyra e ndërtimit të
gjymtyrës së dytë të krahasimit, e cila në shkallën e siperore- absolute
shprehet me anë të një ermi në rasën gjinore të shquar ose me anë të një emri të shquar te prurë nga parafjala nga ose ndër (por edhe këtu gjymtyrët e
dytë mund të mungojnë). Gjithashtu duhet thënë se nëse emri ka relative është në shkallën krahasore të siperore
absolute. p.sh.: Atdheu ёshtë
më e bukura fjalë ndër fjalët. Ai ishte më i gjati i klasës.etj.
Mbiemri në shkallën krahasore të
ultësisë tregon se cilësia te sendi i dhënë është në një shkallë më të ulët
sesa te një send tjetёr ose te i njëjtit send në rrethana të tjera. Në këtë rast para mbiemrit vihet
ndajfolja pak në shkallën,
krahasore më pak, ndërsa
lidhëzat e gjymtrёs së dytë të krahasimit janë, se sesa, nga.
p.sh.: Ai është mё pak i përkushtuar se ti ndaj kësaj çёshtje.
Kjo
mënyrë shprehjeje ka hyrë krejtësisht në ligjerimin libror prej ndikimit të gjuhёve të huaja.
Gjuha popullore përdoret në vend të saj
ose shkallën krahasore të barazisë në një fjali mohuese, ose shkallën krahasore
të siperisë relative të mbiemrit antonim. p.sh.: për të thënë : Unë nuk jamë më pak i fortë se ti, mund të
thuhet :Unë jamë aq i fortë sa ti ose Unë nuk jam më i dobët se ti.
Shkalla sipërore
-Tregon se cilёsia e dhënë është në një shkallë shumë të lartë dhe
shihet jashtë çdo krahasimi. Kjo shkallë ndërtohet duke vendosur para mbiemrit
një ndajfolje sasie të tillë, si: shumë, tepër, mjaft, jashtëzakonisht etj. Kjo është një situatë shumë e vështrё.
Emërzimi i mbiemrave
Siҫ
e kemi thënë, mbiemrat shpesh emërzohen, d.m.th përdoren si
emra, kur pёrdoren kështu, ata shërbejnë
për të emërtuar frymorë a sende që kanë edhe cilësinë e shprehur prej tyre
(prej mbiemrave) P.sh.: i duruari, i tituari. E reja nuk triumfon
pa vështirësi. Kur emërzohet, mbiemëri ka po
atë kategori gramatikore që ka emri: gjini, numër, rasë dhe trajtë. Në këtë përdorim
ata janë të mëvetësishëme, ashtu si të ҫdo emri tjetër.
Në shumicën e rasteve, mbiemrat e
emërzuar i përdorim kur nuk duam të përsëritim emërin e përmëndur më parë bashkë me
një mbiemër tjetër.
Psh. Gazetën e sotme e lexova, kurse të
djeshmen (=gazetën e djeshme) nuk e gjeta.
Mbiemrat e emërzuar të këtij tipi shërbejnë si emra në kontekste të
caktuara.
Por
ka edhe mbiemra të emërzuara me përdorim të qëndrueshëm si emra. Këta janë emra
me burim mbiemëror që emёrton nocione për të cilat kanë munguar emrat e mirëfilltë
.:psh. e drejta, e vërteta, e mira, e
ardhmja, e shkuara, e verdha (e vezës),të hollat, të ardhurat, të korrat
etj. Të tillё janë emrat me burim mbiemërorë të gjinisë asnjanëse si: të kuqet
(e fytyres), të ftohtёt,të nxehtёt etj.