NA NDIQNI - SHPERNAJE NE PROFIL
FAKULTETI I: BIZNESIT
DEGA: BANKE- FINANCE
LËNDA: FISKALITET
DETYRË KURSI
TEMA: TATIMI MBI TRASHËGIMINË
Përmbajtja:
Gjykatat kanë forcuar pozicionin e Tatimit të Trashëgimisë
Kushtetushmeria e këtij tatimi
Trashëgimia jo një e drejtë natyrore
Juridiksioni 169. LEXONI ME SHUME....
Problemi në formulimin e ligjeve tatimore të trashëgimisë
Zbritjet dhe përjashtimet
Tatimet, Çmimet,Trashëgimia
Evazioni fiskal dhe padrejtësitë
Tatimi i dhuratave
Juridiksioni 170.
Konfliti krijon probleme serioze
Vendbanimi i trashëgimlënësit
Gëzimi i pronës
Gëzimi i obligacioneve
Stabiliteti dhe Uniformiteti i dëshirueshëm
Avantazhet tatimeve
Juridiksioni171.
Qeveria federale nuk ka përdorur rregullisht taksat trashëgimore
Juridiksioni 172.
Tatimet
Sistemet fiskale
Normat tatimore
Konkluzione
JURIDIKSIONI168.
JURIDIKSIONI168.
GJYKATAT KANË FORCUAR POZICIONIN E TATIMIT TË TRASHËGIMISË
Qindra raste që përfshijnë aspekte të ndryshme të taksës së trashëgimisë,kanë ardhur para shteteve dhe gjykatave federale, dhe këto të ardhura kanë zënë një vend të fortë në sistemet fiskale.
Këtu do të përpiqemi që të përmendim disa nga aspektet më të rëndësishme të taksave të cilat kanë qenë të themeluara.
Kushtetushmeria e këtij tatimi
Kompetencat e Kongresit dhe legjislaturat e shteteve të ndryshme ,për të imponuar taksën e trashëgimisë në lidhje me një numër vendimesh,janë pranuar në mënyrë universale.
Përdorimi i taksave nga qeveria federale,ka qenë e sanksionuar nga gjykatat me arsyetimin se ajo është një tatim indirekt apo akcizë, dhe për këtë arsye nuk duhet të ndjekin rendin e ndarjes.
Ajo ka qenë e mbështetur se ky tatim vjen nën pushtetin Kushtetutës, dhe është ndërmarrë me qëllimin e rregullimit të transmetimit të pronës. Të gjithë qeveritë e shtetit nuk kanë kufizime mbi përdorimin e tyre dhe norma e trashëgimisë është mbajtur që të mos cënohet klauzola e uniformitetit.
TRASHËGIMIA JO NJË E DREJTË NATYRORE
Gati cdo gjykatë e shtetit,përvec te atyre shteteve të cilat bënë përjashtime ,kanë mbajtur të drejtën e trashëgimisë e cila nuk është një ë drejtë natyrore ,por një privilegj i krijuar nga shteti dhe në subjekt të rregulloreve shteti mund të gjykojë të arsyeshme për ta vendosur.Është deklaruar shpesh se tatimi është në natyrën e akcizës ose ekskluzivitet mbi pronën apo paratë e lëna trashëgim, por një zvoglim i shumës së marrë jashtë. është lënë pas tatimit. Ajo është vendosur vetëm një herë, se është e para trashëgimi dhe kjo ka arritur te trashëgimtari ,para se ai ta ketë bërë pronën e tij.
Disa gjykata kanë mbajtur qëndrimin, se tatimi mbi të drejtën për të marrë pronën në vend, ose të drejtën për të transmetuar atë,duhet kuptuar si duhet.
Kjo nuk është e drejta për të transmetuar, por e drejta dhe privilegji, është që tatohen…. Është e qartë se e drejta është e veçantë dhe e pavarur nga pasuria,por taksat shtetërore kanë këtë të drejtë për të marrë këtë taksë.
Kjo përmbledhje e shkurtër e një linjë të veçantë vendimesh tregon se si ka arritur forma bazë ligjore e tatimit mbi trashëgiminë. Gjykatat gjyqësore që përfshijnë ligjet e tatimit mbi trashëgiminë lindin në kohë, por rrallë ka të bëjë me kushtetutshmërinë apo fuqinë,për të bërë taksat të detyrueshme.
Juridiksioni 169.
Problemi në formulimin e ligjeve tatimore të trashëgimisë
Parimi i taksës së trashëgimisë mund të konsiderohet i vetëm, dhe në përfundim mund të tërheqë edhe ajo pa dyshim një vend në sistemet fiskale. Kjo, megjithatë, nuk përjashton paraqitjen e
problemeve serioze në miratimin e tij dhe vënien në praktikë gjithashtu.
Zbritjet dhe përjashtimet
Ngrihen probleme,se çfarë duhet të zbritet nga shuma bruto e një pasurie,me qëllim që të përcaktojë bazën e duhur për të vënë taksa.Pagesat nga politikat e sigurimit të jetës,nuk konsiderohen zakonisht një pjesë e një pasurie, por shumë shpesh për pagimin e premisës së sigurimit, shikohet kryesisht si një investim me pagesë,si e kthimit pas vdekjes.
Lidhur ngushtë me zbritjen e duhur është përcaktimi i shumës së përjashtimit që lejohet, dhe diferencimi në përputhje me shkallën e marrëdhënieve. Kur pasuria është e madhe, një tatim mund të vendoset, dhe nuk do te rezultojnë vështirësi të dukshme në rast se nuk kanë qenë të konsideruar si objekt i tatimit në trashëgimi.
TATIMET, ÇMIMET,TRASHËGIMIA
Pyetja e kursit që do të vendosen është gjithashtu me rëndësi. Do të jetë e ulët apo e lartë, proporcional apo progresiv, dhe deri në çfarë shkalle duhet te ndryshojnë për trashëgimtarë të drejtpërdrejtë dhe të kolateralit?
Sa i përket madhësisë së kursit, nuk ka pasur absolutisht asnjë uniformitet. Në disa vende ajo ka qenë e lartë, dhe në disa të tjera shumë e ulët, ndërsa ekzistojnë shumë ndryshime në disa pjesë të të njëjtit vend.Norma do përcaktohet nga qëllimi që tatimi është projektuar për të kryer.
Pyetja e kursit që do të vendosen është gjithashtu me rëndësi. Do të jetë e ulët apo e lartë, proporcional apo progresiv, dhe deri në çfarë shkalle duhet te ndryshojnë për trashëgimtarë të drejtpërdrejtë dhe të kolateralit?
Sa i përket madhësisë së kursit, nuk ka pasur absolutisht asnjë uniformitet. Në disa vende ajo ka qenë e lartë, dhe në disa të tjera shumë e ulët, ndërsa ekzistojnë shumë ndryshime në disa pjesë të të njëjtit vend.Norma do përcaktohet nga qëllimi që tatimi është projektuar për të kryer.
EVAZIONI FISKAL DHE PADREJTËSITË
Rritja graduale në përdorimin e taksës së trashëgimisë, së bashku me një rritje në normat, ka rritur gjasat e evazionit, dhe ka lartësuar çdo padrejtësi të cilat ekzistojnë në sistem. Me rritjen e normave, tundimi për të disponuar nje prone,para vdekjes peson rritje. Dijeni është marrë për këtë, dhe në shumë raste “transferimi i pasurisë në soditje e vdekjes" janë bërë subjekt i tatimit.
Një zhvillim më i fundit ka qenë legjislacioni për faktin që të gjitha transferimet e pasurisë brenda një periudhe të caktuar para vdekjeje do të konsiderohet si transferta në parashikimin e vdekjes, dhe prandaj i nënshtrohen tatimit.
Për shembull, nëse një bir duhej të vdiste, dhe ja le një pasuri babait të tij, është e mundshme që një trashëgim i dytë, të sigurojë që nuk do të merrej një taksë të dytë në qoftë se një taksë është paguar në drejtim të kundërt.
Ligjet ndonjëherë të sigurojë që nuk do të merrje një taksë të dytë,në qoftë se njëri e ka paguar brenda një numri të caktuar vitesh
TATIMI I DHURATAVE
Përpjekje për dhuratat tatimore në parashikimin e vdekjes ka çuar në shumë çështje gjyqësore dhe padrejtësi.
Që kur taksat e trashëgimisë janë të justifikuara në bazë të aftësisë për të paguar, nuk ka asnjë arsye të mirë për trajtimin e një dhuratë, sa herë që bëhet, ndryshe nga një transferimi i pasurisë pas vdekjes. Ky rast është i fortë, me të vërtetë, për të vënë tatimin mbi dhuratat,në të njëjtën normë sic vihet mbi transferimin e pronës në vdekje.
Tatimi i të gjitha dhuratave do të thjeshtojë administratën e taksave të pranishme të trashëgimisë, dhe do të jetë e favorshme për një shkallë më të madhe të drejtësisë, se ku një përpjekje e tatimit është bërë vetëm për ato dhurata të bëra në parashikimin e vdekjes. Normat e njëjta duhet të vendosen mbi dhurata ashtu si janë vënë mbi trashëgimi, me të njëjtat përjashtime, si dhe dallimet e njëjta për të afërmit e afërt dhe të largët,apo të panjohur në gjak .
JURIDIKSIONI 170.
KONFLITI KRIJON PROBLEME SERIOZE
Ekzistenca e një numri të madh të njësive politike, interesat e të cilëve nuk janë të ndara dhe të dallueshme, dhe përpjekja e secilit për të miratuar një nga tatimet e përshtatura për nevojat e veta, duke patur më pak konsideratë për ato të fqinjëve të tyre politik, ka shkaktuar shumë probleme serioze tek ata që kërkojnë të sigurojnë drejtësinë në tatimet.
Ligjet kanë jo vetëm mungesë uniformiteti në lidhje me normat dhe përparimin, por në bazat mbi të cilat taksa aplikohet. Rezultati është se disa pasuri janë objekt i më shumë se një tatimi, ndërsa të tjerët paguajnë më pak se shuma e tatimit që ata pritet në të vërtetë për të paguar.
VENDBANIMI I TRASHËGIMLËNËSIT
Për një masë të madhe taksa e trashëgimisë është vendosur në vendbanimin e subjektit.
Për shkak të miratimit në rritje të tatimit mbi të ardhurat, si një burim të të ardhurave shtetërore,përzgjedhja e një vendbanimi të përshtatshëm,do të marrë një aspekt me rëndësi edhe më të madhe.
Kjo është e dukshme në vendet e Lindjes, ku shtetet janë të vogla dhe ku ka një sasi të madhe të pasurisë. Mundësitë e këtij rezultati, pa dyshim, kanë pasur shumë të bëjnë me mbajtjen e një numri të madh shteteve dhe një përdorim më të madh të taksave të trashëgimisë.
Gëzimi i pronësShteti shpesh vendos një taksë trashëgimi mbi bazën e gëzimit të pronës, dhe mbi pronën personale të individëve që jetojnë në një shtet.
Shumë shtete shkojnë larg, dhe vendosin taksa mbi aksionet në koorporatat e brendshme d.m.th.,të një rezidenti, ndërkohë që shumë taksa shkojnë ende më larg,mbi aksionet e korporatave,në pronësi nga një jo-rezident.
Disa taksa vihen mbi aksionet në vendndodhjen e tyre fizike, për shembull, aksione të stokut të depozituara në një bankë për ruajtjen e sigurt nuk ka rëndësi se ku është vendbanimi i pronarit.
Disa kanë përdorur edhe borxhin si një bazë tatimore, bonot do të tatohen në shtetin nga i cili lëshohen, ska rëndësi se ku pronari ka jetuar,ose vdekur.
Kompleksiteti rezultues i përdorimit të tatimeve nga këto përpjekje të ndryshme,lehtë mund të imagjinohet. Dy, tre, katër dhe pesë taksa mund të jenë të mbledhura nga një shtet,padrejtësinë e së cilit askush nuk mund ta mohoje.
GËZIMI I OBLIGACIONEVE
Në këtë rast do të mbajnë lidhjet me normën tatimore në fuqi,në secilin nga shtetet.Kjo, natyrisht, do të jetë një rast ekstrem, por shembuj të tatimit të dyfishtë dhe trefishtë mbi pasuritë nuk janë të rralla.
Stabiliteti dhe Uniformiteti i dëshirueshëm
Në lidhje me tatimet është krijuar një gjendje kaotike,një gjendje që është larg të kënaqshmes. Shpenzimet dhe vonesat në pagesë janë rritur shumë shpesh,ndërsa vendimet e gjykatave janë bërë aq të shumta,sa që kemi përçarje,e cila shton në masë të madhe të kompleksitetin të situatës.
Paqëndrueshmëria e ligjeve të ndryshme, nuk është e favorshme për komoditetin e shteteve investuese. Ligjet e shteteve federale ndryshuan në 1919. Ligji në shtetin e Nju Jorkut ka ndryshuar më shumë se dyzet herë që kur u miratua me1885.
Asnjë shtet i vetëm nuk imponon një barrë të tepërt mbi pasuri, por grumbullimi i taksave të dyfishta dhe të shumta nga shumë shtete,mund të zhvillojë një barrë të tepërt.Në këtë rast është e nevojshme një ndarje të pronës në mënyrë të tillë,që individët të jenë në gjendje për të paguar tatimin.
Një unifikim i sistemit,i cili do të eliminojnë taksimin e dyfishtë do të jetë zgjidhja e logjikshme.Për të qenë të sigurtë ndërmjet shteteve-secili me interesat e veta egoiste suprem - në fund të metodës uniforme të tatimit shpresojmë për rindryshim.
Uniformiteti mund të sigurohet nga shtete të ndryshme,duke i dhënë liri sistemeve të tyre të larmishëm , dhe duke lejuar qeverinë federale për të zënë këtë fushë me një “makine ligjesh”.
Tarifa, në këtë rast, mund të jetë i lartë sa për ta bërë sistemin një burim të fuqishëm të të ardhurave.
Praktikisht lindin probleme të pazgjidhshme, megjithatë, këto tarifa duhet të sigurohen me pëlqimin e të gjithë shteteve,në gjetjen e disa bazave praktike,për rishperndarjen e shumave të mbledhur mbrapa atyre.
Me gjithë vështirësitë, taksa e trashëgimit është e destinuar të luajë një rol të një rëndësie shumë më të madhe në sistemet fiskale të shteteve tona, dhe ndoshta në atë të qeverisë federale,.
Avantazhet e saj jane të shquara, por nuk mund të jenë të favorshme per
tejzgjatjen e mundesive te saj.
Përsa i përket mashtrimit dhe evazionit,shihet se ato janë minimizuar, që nga makineritë e gjykatave,që duhet të përdoren në marrjen e transferimit të pronës.
Për njësi të mëdha politike, taksa e trashëgisë është shumë uniform, është një taksë e përshtatshme për të siguruar një funksion elastik.
Një rritje në normat nuk do të të shfarosë burim e tatimit,edhe pse kjo mund të çojë në një incident më të madh evasioni .Rritja e taksave, për më tepër, është e sigurt.
Një sasi e caktuar është marrë nga pasuria para se të arrijë të marrësit,barra bie mbi të, dhe ai nuk mund të zhvendoset.
Kjo është një taksë e cila përputhet edhe me “Katër Kanonet” e Adam Smith : ajo bie sipas aftësisë, është e sigurt, është paguar në kohën më të përshtatshme, dhe duhet të jetë një taksë e lehtë për t’u mbledhur.
JURIDIKSIONI171.
QEVERIA FEDERALE NUK KA PËRDORUR RREGULLISHT TAKSAT TRASHËGIMORE
Tatimi i trashëgimisë ka gjetur një vend në sistemin fiskal të qeverisë Federale,në kohë të ndryshme. Në përgjithësi kjo ka qenë në raste emergjente, ku përbënte objekt për të siguruar më shumë të ardhura.
Që në fillim të 1794 ishin bërë rekomandime për një tatim mbi trashëgiminë e pronës në vdekje.
Ligji i parë i cili e futi një taksë të kësaj natyre u miratua në 1797, dhe mbeti në fuqi deri në 1802.
Trashëgimtarët e drejtpërdrejtë kanë qenë të liruara nga taksa, ndërsa të tjerët tatoheshin me:
25 cent kur shuma nuk është më shumë se100 $;
nga 100 $ - 500 $ ajo ishte 50 cent;
tatimi mbi 500 $ ishte një dollar, dhe
me një dollar shtesë për çdo rritje prej 500 $.
SISTEMET FISKALE
Juridiksioni 172.
Tatimet
Sistemet fiskale të disa shteteve që nga Pennsylvania,pranuan parimin e taksës së trashëgimisë në 1826, ajo ka qenë e mishëruar në sistemin fiskal e në më shumë shtete.
Nevojat për të ardhura të bëhen më të ngutshme, pasi ligjvënësit të bëhen të arsimuar me themelin e taksave, dhe sa më shumë bashkëpunime mund të zhvillohen në mes të shteteve të ndryshme, përdorimi i këtij formulari të taksave mund të pritet si një burim të ardhurat e shtetit.
Në fillim të taksave Pennsylvania ishte 21 .2 % e vendosur mbi transferimin e pronës për tek trashëgimtarët kolateralit,u lejoher një përjashtim prej 250 $ .
Dy vjet më vonë Luiziana vendosi një taksë mbi pronën e trashëgimtarëve të huaj. Gradualisht shtetet e tjera janë shtuar në listë.
Shteti i New York-ut, përmes amendament i miratuar në 1911, konsiderohet të ketë një nga modelet më të mira,për ligjet e tatimit mbi trashëgimi. Një përjashtim prej 5,000 $ është bërë për trashëgimtarë të drejtpërdrejtë, dhe 1,000 $ për trashëgimtarët e kolateralit
NORMAT TATIMORE JANË SI MË POSHTË:
Mbi subjektet e përjashtimit, deri në 50,000 $ 1% për trashëgimi të drejtëpërdrejtë, 5 % për trashëgimi të kolateralit
Nga 50.000-250.000$ 2% për trashëgimi të drejtëpërdrejtë, 6% për kolateral.
Nga 250.000-1.000.000 3% për trashëgimi të drejtëpërdrejtë , 7% për kolateral.
Të gjitha mbi 1.000.000 $ 4% për trashëgimi të drejtëpërdrejtë, 8% për kolateral .
Ligji gjithashtu kërkon që të shmanget tatimi i dyfishtë dhe te shuma të tilla si u përshkrua më sipër. Shtetet e banimit,janë të tatohen mbi pasurinë e prekshme,mbi pronën shtetërore dhe jomateriale, kudo që mund të jetë i vendosur.
Nuk vendosen taksa mbi pasuritë e paprekshme,në pasuritë e qëndrimit, dhe tatohen vetëm pronat e prekshme me një shtet.
Pronat e paprekshme përfshijnë një element i tillë si para, depozitat bankare, të ndarë nga aksionet, obligacionet, vë në dukje kreditë, etj,
Trashëgimi në institucione fetare, arsimore, dhe bamirëse, qoftë brenda ose jashtë shtetit, janë të liruar nga tatimi.
Kalifornia ishte një nga shtetet e para që ndjekin këtë shembull, por shkoi shumë më larg në zbatimin e normave. Normat mbi trashëgimi të trashëgimtarëve të drejtpërdrejtë është progresiv nga 1 - 5 %, ndërsa për trashëgimtarët e kolateralit vargjet e tij 2-25 %.
KONKLUZIONE
KONKLUZIONE
Gradualisht, si në rastin e trashëgimisë e drejtpërdrejtë që është e
përfshirë në taksa, edhe pse janë me zëvendësim,më të larta dhe të ulëta se të trashëgimisë kolateral, nuk është e largët koha kur taksa e trashëgimive të drejtpërdrejta,do të përdoret në të gjithë shtetit, ku tatimi mbi transferimin kolateral është gjetur tani.
Të ardhurat e bollshme nga burimet e tjera,i ka bërë shtetet amerikane,disi të ngadaltë në mbledhjen e tatimeve,si një pjesë e sistemeve të tyre fiskale.
Taksa është një, dhe pavarësisht apeleve për mendimin publik, pa dyshim ajo ka ardhur për të qëndruar.
Si vitet e shkuar në të do të gjendet për të zënë një vend me rëndësi,një rritje në burimin tonë të të ardhurave
LEXONI ME SHUME....
SHIKONI VIDION
NA NDIQNI - SHPERNAJE NE PROFIL
LEXONI ME SHUME....
SHIKONI VIDION
