Nevoja
për organizim
Cilat
janë sfdat e drejtimit të klasës? Klasat nga natyra janë shumëdimensionale,
plot me veprimtari të njëkohshme, me temp të shpejtë e të menjëhershëm, të
paparashikueshme,
publike dhe të ndikuara nga
historia e nxënësve dhe veprimet e mësuesit. Mësuesit i duhet t’i manovrojë me
shkathtësi këto elemente cdo ditë. Veprimtaria e frytshme në klasë kërkon
bashkëveprimin e nxënësve.
Mbajtja e bashkëveprimit është e ndryshme për cdo grupmoshë. Nxënësit e vegjël
mësojnë se si “të shkojnë në shkollë” dhe kanë nevojë të mësojnë procedurat
e përgjithshme të shkollës.
Nxënësit më të rritur kanë nevojë të mësojnë vecantitë e duhura për të punuar
në lëndë të ndryshme. Puna me adoleshentët kërkon që mësuesit të kuptojnë
fuqinë e grupit të bashkëmoshatarëve
adoleshentë.
Cilat janë
qëllimet e drejtimit efkas të klasës? Qëllimet e drejtimit efkas të klasës janë që
të krijohet kohë e bollshme për të mësuar; të përmirësohet cilësia e
shfrytëzimit të kohës duke
I mbajtur nxënësit të angazhuar aktivisht; të bëhet e
sigurt që strukturat e pjesëmarrjes të jenë të qarta, të drejtpërdrejta dhe te
sinjalizuara me konsekuencë; të nxitet vetëdrejtimi, vetëkontrolli dhe
përgjegjësia e nxënësit.
Drejtim i
klasës Teknika që përdoren për të mbajtur një mjedis
Mësimor të shëndetshëm,relativisht të cliruar nga probleme
të sjelljes.
Kohë e dedikuar Koha e
caktuar për të mësuar.
Kohë e të
nxënit akademik Koha kur nxënësit janë duke e kryer realisht me sukses
një detyrë mësimore.
Kohë e
angazhuar/Kohë në punë Kohë e shpenzuar duke mësuar aktivisht.
Struktura të
pjesëmarrjes Rregulla që përcaktojnë mënyrën e marrjes pjesë në
veprimtari të ndryshme.
Vetëdrejtim
Drejtimi i sjelljes nga individi dhe pranimi i përgjëgjësisë për veprimet e
tij.
Krijimi i
një mjedisi miësimor pozitiv
Të bëhet
dallim midis rregullave dhe procedurave.
Rregullat jane përcaktime specifke për cka lejohet dhe
nuk lejoheti në klase.ato zakonisht
shkruhen ne forme dokumenti ose afishohen
Procedurat kane te bëjnë me detyrat administrative, levizjet e nxenesve mirembajtjen e mjedisit dhe rutina
për kryerjen e mësimeve, nderveprimet midis nxënësve dhe
mësuesve dhe ndërveprimet midis nxënësve. Rregullat mund të
shkruhen në kuadrin e të drejtave dhe nxënësit mund të përftojnë: duke marrë
pjesë në vendosjen e këtyre rregullave.
Për respektimin dhe shkeljen e ketyre rregullave dhe
procedurave duhe te sanksionohen pasoja, ne menyre qe mesuesi dhe nxënësit të dinë
se cvjen me pas.
Të bëhet dallim midis sistemimeve
të hapësirës sipas
territoreve
personale dhe zonave të interesit. Ekzistojnë dy lloje themelore
organizimi të hapësirës: territorial (organizimi tradicional i klasës) dhe funksional
(ndarje e hapësirës në zona interesi ose te punës). Shpesh kriter është fleksibiliteti.
Konsiderata të rëndësishme për zgjedhjen e sistemimeve fzike prej mësuesit janë
lehtësia per marrjen e materialeve, volitshmëria, privatësia kur është e
nevojshme, lehtësia e mbikëqyrjes së nxënësve dhe gatishmëria për të
rivlerësuar planimetrinë.
C’probleme
dreitimi ngre përdorimi i kompjuterave në
klasë?
Nëse në klasë ka kompjutera, është vecanërisht e rendesishme që procedurat të
jenë të qarta. Pavarësisht nëse në klasë ka vetëm një kompjuter, disa apo më
shumë, mësuesit duhet të mendojnë mire se c’duhet të dinë nxënësit për të kryer
detyra të zakonshme, duhet t’u mësojnë procedurat e përdorimit dhe të sigurojnë
udhëzime të shkruara, të lehta për t’u zbatuar dhe të lehta per t’u gjetur.
Nxënës ose prindër vullnetarë mund të trajnohen si ndihmës ekspertë. Dhënia e
roleve të ndryshme, nxënësve të ndryshëm për administrimin e detyrave
kompjuterike, e bëjnë më të lehtë përdorimin e tyre.
Krahasimi i
javës së parë të shkollës midis drejtuesve të
efektshëm të
klasës dhe atyre të paefektshëm. Drejtuesit e efektshëm të klasës
i shpenzonin ditët e para te shkollës duke u mësuar nxënësve një numër rregullash
e procedurash funksionale dhe lehtësisht të kuptueshme, duke përdorur
njëkohësisht shumë shpjegime, shembuj e punë praktike. Nxënësit merreshin me
veprimtari të organizuara dhe të këndshme dhe mësonin të punonin bashkërisht në
grup. Karakteristike per mësuesit e efektshëm ishin reagimet e shpejta, të
vendosura, të qarta dhe konsekuente në lidhje me shkeljen e rregullave. Përvec
kësaj, atae kishin planifkuar mësimin me kujdes, duke shmangur ndonjë deryrë të
minutës së fudit, që do t’i largonte prej nxënësve. Ne radhë të parë, mësuesit
merreshin me shqetësimet më të ngutshme të fëmijëve. Kurse drejtuesit e
paefektshëm, në të kundërt, i ndryshonin nga dita në ditë procedurat për kryerjen
e detyrave rutinë dhe as ua mësonin ato nxënësve, as ua praktikonin. Nxenësit fllonin
të bisedonin me njëri-tjetrin, sepse s’kishin asgjë t'e dobishme per te bërë.
Mëuesit e paefektshëm iknin shpesh
nga klasa. Shumë syresh zhyteshin në shkrimin e
shkresurinave ose merreshin vetëm me një nxënës. Ata nuk kishin bërë plane se
si t’ia dilnin mbanë me probleme të zakonshme, si ardhja me
vonesë e nxënësve ose ndërprerjet e mësimit.
Procedura/rutina
Hapat e përcaktuar për t’u zbatuar gjatë një veprimtarie.
Rregulla
Deklarime që specifkojnë sjellje të pritshme dhe të ndaluara; përcaktim i gjërave
që lejohen dhe që nuk lejohen.
Pasoja të
natyrshme/llogjike Në vend që nxënësit të ndëshkohen, vihen t’i bëjnë gjërat
edhe një herë për t'i ndrequr ose, në njëfarë mënyre, përballen me pasojat që
rrjedhin natyrshëm prej veprimeve të tyre.
Zonë veprimi
Zonë e një klase ku zhvillohet pjesa më
e madhe e ndërveprimit.
Mbajtja e
një mjedisi të mirë për të mësuar Si arrijnë mësuesit të nxisin angazhimin? NE
përgjithësi,
me rritjen e mbikëqyrjes nga ana e mësuesit, edhe koha e
angazhimit të nxënësit rritet. Kur detyra vetvetiu i jep nxënësit sinjale të
vazhdueshme se c’duhet të bëjë më tej, zelli i tij do të jetë
më i madh. Veprimtaritë që përmbajnë hallka të qarta, kanë
prirje të bëhen më tërheqëse, sepse një hallkë e con natyrshëm te tjetra. T’ua
bësh të qarta dhe konkrete nxënësve kërkesat e punës, t’u sigurosh materialet e
nevoshme dhe të monitorosh veprimtaritë — të gjitha rritin angazhimin.
Shpjegoni
faktoriët qië parandalojnë problemet e drejtimit ne klasë sipas identifkimit të
tyre nga Kounini. Per te krijuar mjedis pozitiv dhe për të parandaluar
problemet, mësuesit duhet të marrin në konsideratë ndryshimet individuale, të
mbajnë gjallë motivimin e nxënësit dhe të përforcojnë sjelljet pozitive. Sipas
Kouninit, mësuesit e suksesshëm në parandalimin e problemeve janë të aftë në
katër fusha të përshkruara prej tij: syceltësia, njëkohshmëria, fokusimi te
grupi dhe menaxhimi i lëvizjeve. Nëse duhet të japin ndëshkime, duhet t’i japin
me qetësi dhe privatisht. Përpos zbatimit të ideve të Kouninit, mësuesit mund
t’I parandalojnë poblemet në klasë edhe duke krijuar një bashkësi përkujdesi,
edhe duke u mësuar nxënësve se si të vënë në perdorim aftësitë shoqërore dhe
aftësitë e vetërregullimit emocional.
Si i ndihmojnë mësuesit nxënesit për te formuar lidhje me shkollfin? Per të filluar
ndërtimin e lidhjeve, mësuesit duhet t’i shpalosin qartë kërkesat e tyre si per
ecurinë mësimore të nxënësve, ashtu edhe per sjelljet e tyre. Respekti për nevojat
dhe të drejtat e nxënësve duhet të jetë në qendër të procedurave të klasës. Nxënësit
kuptojnë se mësuesit kujdesen per ta, kur mësuesit përpiqen t’i bëjnë mësimet
interesante, kur janë të drejtë e të ndershëm me ta, kur sigurohen se ata i
kuptojnë mësimet dhe kur zotërojnë mënyra për t’i zgjidhur me sukses shqetësimet
dhe preokupimet e nxënësve.
Syceltësia Sipas Kouninit, të qenët në dijeni të gjithckaje që
ndodh në një klasë.
Njëkohshmëri Mbikëqyrje e disa veprimtarive në te njëjtën kohë.
Fokusim te grupi Aftësia për të mbajtur të angazhuar sa më shumë nxënës që
të jetë e mundur.
Menaxhim i lëvizjes Mbajtje e mësimeve dhe e lëvizjes së grupeve në temp të
përshtatshëm (dhe të epshëm), me kalime të qeta dhe në mënyrë të larmishme.
Trajtimi i problemeve të disiplinës
Përshkruani katër nivele nderhyrjesh
në raste sjelljesh të palejueshme. Se pari, mësuesit shihen sy më sy me nxënësin
ose përdorin sinjale të tjera pa fjalë, pastaj përdorin aluzione me fjale te
thjesht duke ndërfutur emrin e nxënësit në mësim. Pastaj mësuesi pyet nxënësin
që prish disiplinën, nëse
eshtë i vetëdijshëm per efektet
negative të veprimeve të tij ose të saj, pastaj i rikujton procedurën dhe e
ngarkon ta zbatojë me korrektësi. Në qoftë se kjo nuk funksionon, mësuesi mund t’i
kërkojë nxënësit të thotë rregullën ose procedurën e saktë, pastaj i kërkon ta
zbatojë ate dhe vazhdon t’i kërkojë, në formë të qartë e të prerë, por joarmiqësore,
të heqë dorë nga sjellja e pahijshme. Në qoftë se edhe kjo dështon, mësuesi
mund t’i ofrojë një alternative — ose nxënësi të heqë dorë nga sjellja e keqe,
ose të takohen mënjanë per të biseduar rreth pasojave.
C’mund të bëìjnë mësuesit në lidhje me bullingun, talljen dhe bullingun në
internet?
Mësuesit shpesh e nënvlerësojnë
ashpërsinë e konflikteve
dhe të bullingut që ndodhin në shkolla ndërmjet nxënësve. Bullingu përfshin si
zhbalancimin e fuqive fizike
midis nxënësve, ashtu edhe përpjekjet e përsëritura per të dëmtuar tjetrin, dhe
është dukuri që mund të ndodhë në mjedise të ndryshme jo vetëm në shkollë, por
edhe jashtë saj. Mësuesit duhet ta konsiderojnë bullingun si formë dhune dhe për
eliminimin e tij duhet të përdorin po ato strategji që do të përdornin edhe për
eliminimin e akteve të tjera të dhunës. Parandalimi i bullingut, fjala vjen,
mund të materializohet në formën e krijimit të një bashkëse respektuese në të
cilen zhvillohen diskutime rreth konfliktit,
por edhe në sigurimin e vendeve të posavme në të cilat nxënësit mund të
raportojnë sulmet kundër tyre. Nxënësit mund të përfitojnë edhe
nga ndermjetësimet midis bashkëmoshatarëve.
Cilat janë disa nga problemet në klasat e nëntëvjecares?
Mësuesit që punojnë në shkollat
nëntëvjegare, duhet të jenë të përgatitur per t’u marrë me nxënësit që nuk i kryejnë detyrat
mesimore, që shklën vazhdimisht të njëjtën rregull ose që i sfidojnë
mësuesit hapur. Këta nxënës
ndoshta janë edhe duke përjetuar
shkaqe stresuese të panjohura
dhe të fuqishme për ta. Si perfundim, nxënësit e nentëvjecares mund te përfitojnë, në
qoftë se mesuesit u sigurojnë mundësi ose u tregojnë burimet prej nga këta nxenës
mund të kërkojnë ndihmë e mbështetje. Mësuesit mund ta konsiderojnë të dobishëm
edhe konsultimin e tyre me keshilltarët psikologë, si dhe me prindërit dhe
kujdestarët e nxënësve.
Dhuna në shkolla
C’mund të bëhet për dhunën në shkolla? Ne të vërtetë,
dhuna në shkolla është në rënie, po, gjithsesi, incidente të tilla si të shtënat
me armë në shkolla kanë terhequr vëmendjen e
mediave. Grupi me i mundshëm
per të rënë viktimë e dhunës jovdekjeprurëse janë të rinjtë e moshës 12-24 vjec
— shpesh në mjediset e shkollës. Një mënyrë per të parandaluar dhunën,
është të krijohen klasa ku të
sundojë dashamirësia e respekti. Eshtë vecanërisht e rëndësishme të respektohen
trashëgimitë kulturore të nxënësve, pa cënuar njëkohësisht pritshmëritë e larta
në mësime. Ndërmjetësimi midis bashkëmoshatarëve është një mundësi e mire per te
parandaluar dhunën në shkolla. Hapat per ndërmjetësimin e bashkëmoshatarëve janë:
(1) Te identifikojnë
së bashku natyrën e konfliktit.
(2) Te‘ shkëmbejnë pozitat dhe interesat. (3) Te shkembejnë këndvështrimet. (4)
Ta sendërgjojnë të paktën tri pika pajtimi që lejojnë përfitim të ndërsjellë.
(5) Te arrijnë një marrëveshje integruese.
Nevoja për komunikim
Ckuptohet me “të dëgjuarit
empatik"? Kur
lindin probleme, komunikimi midis mësuesit dhe nxënësit është me rëndësi paresore.
Te gjitha ndërveprimet mes njerëzve, madje edhe heshtja
ose
shperfillja, kumtojnë njëfarë mendimi. Te dëgjuarit empatik dhe aktiv mund te
jetë një celës i dobishëm kur nxënësit ia paraqesin problemet mësuesve. Mësuesit
duhet t’ua persërisin nxënësve
ate
që kanë dëgjuar prej tyre. Kjo përsëritje është më shumë sesa thjesht ligjërim
mekanik fjalësh të dëgjuara; ajo duhet te perthithë emocionet, synimin dhe
kuptimin në brendësinë e saj.
Të bëhet dallim
midis stileve pasive, të rrepta dhe të prera.
Stilti
pasiv mund të shfaqet në shumë forma. Ne vend që t’i thuhet nxënësit dtejtpërdrejt
se cfarë të bëjë, mësuesi thjesht komenton sjelljen, i kërkon nxënësit të mendojë
rreth veprimit të përshtatshëm ose i bën kërcënim, por duke mos e vënë kurrë në
zbatim. Ne stilin reagues të rreptë , mësuesit mund te bejnë deklarime
“akuzuese” ndaj nxënësit të cilin e dënojnë, por pa pohuar qartë se cduhet të bëjë
nxënësi. Reagimi i prerë u komunikon nxënësve
se mësuesi interesohet aq shumë per ta dhe per procesin e të nxënit, saqë
s’mund të lejojë që sjellja e gabuar të vazhdojë. Mësuesit e
prerë e deklarojne qartë se c’presin prej
nxënësve.
Rregulla e perifrazimit Procedurë sipas së cilës dëgjuesit, përpara se të
lejohen të përgjigjen. duhet të përmbledhin me saktësi atë që ka thënë një folës.
Të dëgjuarit empatikTë kuptuarit e qëllimit dhe emocioneve që qëndrojnë prapa
asaj cka thotë një njeri dhe t'i reflektosh ato
duke i parafrazuar.
Mesazhi “Unë" Deklarim i qartë, joakuzues, se si dicka ndikon mbi ju.
Disiplinë e rreptë Stil reagues i qartë, i prerë dhe joarmiqësor.
Drejtim kulturalisht i ndjeshëm Marrja në konsideratë e
kuptimeve dhe e stileve kulturore në hartimin e planeve të drejtimit dhe të
qenit i ndjeshëm ndaj nxënësve.
Kërkues zemërdhembshur Mësues të efektshëm me nxënësit afreamerikanë që
karakterizohen dhe nga kërkesa të larta, edhe nga një kujdes i madh për nxënësit
e tyre.
